মোৰ স্বামী এজন সৰু ব্যৱসায়ী। তেওঁৰ ব্যৱসায় সদায় একে নহয়, সেয়ে আমাৰ পইছাৰ অলপ অসুবিধা হয় মাজে মাজে, আমি মানুহ এঘৰত ভাড়া থাকো। ভাড়াৰ পইচা প্রায় সময়মতে দিব নোৱাৰাৰ বাবে আমাক বৰ কথা শুনাই। পিছে সেইটো স্বাভাৱিক যিকোনো মানুহে ক’ব। সেয়ে তেওঁলোকৰ কথা শুনি সহ্য কৰি থাকো আৰু। এবাৰ মোৰ স্বামীৰ কঠিন অসুখ হোৱাত কেইবাদিনো কামলৈ যাব পৰা নাছিল। ঘৰত থকা সাচতীয়া পইচাৰে যেনে তেনে ঘৰখন চলাই আছিলোঁ।
সেই সময়ত ভাড়া ঘৰৰ মাহ লাগি গ’ল। কিন্তু কি কৰা যায় মানুহজন যিহেতু বিছনাত পৰি আছে। ঘৰৰ মালিকজনে এবাৰো খবৰ এটা নল’লে, মোৰ মনটো খুব দুখ লাগিল ভাবিলো এই খন পৃথিৱীত দুখীয়াৰ কোনো স্থান নাই। দুখীয়া হ’লেই সকলোৱে চাৰিও ফালৰ পৰা হেঁচা মাৰি ধৰে। এইবোৰ কথা ভাবি গুনি থাকোতেই হঠাতে দৰজা খনত কোনোবাই টুকুৰিয়াই আছে। মই পাছফালে ৰ’দ লৈ বহি আছিলোঁ মানুহজনৰ সৈতে।
উঠি গৈ দর্জা খন খুলি দেখো ঘৰৰ মালিক। মই লৰালৰিকৈ চকীখন আগবঢ়ায় দিলো বহিবলৈ, মালিকে ক’লে মই বহিবলৈ অহা নাই তোমালোকৰ কি হ’ল ভাড়াটো? আজি দুমাহ হ’ল ভাড়া নাই দিয়া এনেকে হ’লে মই থাকিব দিব নোৱাৰোঁ। মই কলো দাদা এখেতৰ গা ভাল নহয়, গাটো ভাল পালেই আপোনাৰ ভাড়াটো দি দিব। মালিকে ক’লে ভাল কেতিয়া পাব। মই কলো কেনেকৈ জানিম? ঔষধ খাই আছে। আৰু কেইদিনমান জিৰণি ল’ব লাগিব। মালিকে ক’লে মই ইমান দিন ৰব নোৱাৰোঁ। যদি আজিৰ ভিতৰত পইচা দিব নোৱাৰা তেন্তে ঘৰটো তলা মাৰি দিম। মই তেতিয়া তেওঁক হাতে ভৰিয়ে ধৰি তেনে নকৰিবলৈ অনুৰোধ জনালোঁ।
তেতিয়া তেওঁ ক’লে থিক আছে মােৰ এটা চৰ্ত আছে যদি তুমি মানি ল’ব পাৰা তেতিয়া তোমাৰ স্বামীৰ বেমাৰৰ চিকিৎসাৰ লগতে দুই মাহৰ ভাড়া পইচাও দিব নালাগে। মই তেতিয়া তেওঁক অতি আগ্ৰহেৰে কলো কি চর্ত দাদা? মালিকে ক’লে আজি আমাৰ ঘৰত কোনো নাথাকে সকলো ফুৰিব গৈছে গতিকে আজি কাৰণে তুমি মোৰ পত্নী হৈ যোৱা। কথাষাৰ শুনা লগে লগে মোৰ ভৰিৰ তলৰ পৰা যেন মাটি নাইকীয়া হৈ গ’ল, এনে লাগিছে যেন কিবা গধুৰ বস্তু এটা মোৰ মূৰত পৰি গৈছে মানুহ কেনেকৈ ইমান তললৈ নামিব পাৰে? মোৰ মুখৰ মাত নাইকীয়া হ’ল।
মালিকে ক’লে কি হ’ল মনে মনে কিয় আছা? আজি ৰাতি আহিবানে নে ঘৰ খালী কৰিবা? দুটা ৰাস্তা আছে যিটো ভাল দেখা তাকে কৰা এইবুলি কৈ মালিক আঁতৰি গ’ল।
মই একে বাৰে ভাবুক হৈ পৰিলোঁ। মোৰ স্বামীয়ে মোক বাৰে বাৰে সুধিছে মই কিয় মন মাৰি আছো? মই কলাে একো নাই দিয়া তুমি সোনকালে ভাল হোৱা তাৰ পাছত আমি ইয়াৰ পৰা আতঁৰি বেলেগ ঘৰ এটা ভাড়ালৈ লম। ইয়াত মালিকৰ লক্ষণ বৰ ভাল নহয়। মােৰ স্বামীয়ে মোক সুধিলে কিয়? তোমাক কিবা ক’লে নিকি? মই কলো একো নাই লাহে লাহে ৰাতিৰ অন্ধকাৰ নামি আহিল। যিমানে ৰাতিৰ সময়বোৰ গৈছে সিমানে মোৰ বুকুখন ধপ-ধপ কৰিছে, কি কৰিম এতিয়া এফালে ভাড়াৰ টেনচন এফালে মোৰ স্বামীৰবেমাৰ এইবোৰ ভাবি গুনি থাকোতেই ৰাতি ১০ টা বাজিলে। ভাত পানী খাই মোৰ স্বামী টোপনি গ’ল।
মই লাহেকৈ উঠি মালিকৰ ৰূমলে গলো। মোক দেখা মাত্রকে মালিকে ক’লে মই জানো তুমি আহিবা বুলি, আজি ৰাতি তুমি মোৰ পত্নী। চোৱা তোমাৰ বাবে মই ৰুমটো সজাই ৰাখিছোঁ। মালিকৰ কথা শুনি মোৰ ঘিন উপজিছিল। কিন্তু স্বামীৰ আৰ্থিক অবস্থাৰ কথা ভাবি এই পদক্ষেপ ললো। মই কলো আপুনি যি কৰিব আছে কৰক।
তেতিয়া তেওঁ মােক সাবতি ধৰি বিছনাত বগৰাই মােৰ গা ওপৰত শুই মোৰ ওঠ দুটা ১০ মিনিট চুপি আছে তাৰ পাছত মোৰ বুকুত হেঁচা মাৰি ধৰিলে তাৰ পাছত নাইটিটো খুলি বুকুত কামোৰি দিলে, মই আহহ বুলি চিঞৰি দিলো তাৰ পাছত তেওঁ নিপল কেইটা ১৫ মিনিট চুপি আছে। লাহে লাহে মােৰ গাটো গৰম হৈ আহিল। মালিকে এই বাৰ নাইটিটো সম্পূর্ণ খুলি দিলে, মই পেন্টি নিপিন্ধাকে গৈছো। মোৰ যোনী খন মালিকৰ সন্মুখত মেল খাই গ’ল।
তেওঁ লাহেকৈ যোনীৰ ফুটাত আঙুলি এটা সুমুৱাই দিলে। খুব সহজতে সোমাই গ’ল। মোৰ যোনী ৰসেৰে ভৰি পৰিল। তেওঁ আকৌ দুটা আঙুলি ভৰাই দিলে, এইবাৰ অলপ কষ্ট পালো, মালিকে জােৰা জাৰকৈ আঙুলি দুটা ওলোৱা সোমোৱা কৰিছে, মোৰ ইতিমধ্যে উত্তেজনা উঠি আছিল,
মই কলো অকল আঙুলি মাৰিব নিকি?
মালিকে ক’লে এতিয়া দেখুন মোতকৈ তুমিহে বেছি আগ্রহী হৈছা। তোেমাৰ স্বামীয়ে হয়টো তোমাক বহুত দিন যৌন সুখ নাই দিয়া।
মই মনে মনে থাকিলাে। মালিকে তেওঁৰ বাৰিডাল উলিয়াই মোেৰ আগত জাকাৰি জোকাৰি কলে আজি এই ডালেৰে তোমাৰ যৌন পিয়াহ গুচাই দিম। মই আচৰিত হৈ চালো কিয়নো মালিকজন খুব ক্ষীন, কিন্তু বাৰিডাল বহুত শকত আৰু দীঘল। মোৰো মন গ’ল কৰিবলৈ।
মালিকে মোেৰ যোনীত থু পেলায় বাৰিডাল ঘটাবলৈ ধৰিলে, মোৰ উত্তেজনা বহুত বাঢ়ি গৈছিল, তেওঁ মোৰফুটাটোত বাৰিডাল লগাই জোৰকৈ ঠেলিদিলে, মই চিঞৰি উঠিলো। তেওঁ ক’লেএতিয়া চাবা মই কিমান মাৰিম তোমাৰযোনী খনত, এইবুলি কৈ জোৰকৈওলোৱা সোমোৱা কৰিছে, মোৰো ভাললাগিছে। মোৰো কামনা বাঢ়ি গৈছিল, মইও তেওঁক সমৰ্থন কৰিব ধৰিলো।
প্রায় ১০ মিনিটৰ পাছত মােৰ পানী উলাই গ’ল, মই ক্লান্ত হৈ পৰিলোঁ। মই মালিকক অনুৰোধ জনালোঁ আৰু নকৰিবলৈ কিন্তু তেওঁ এইবোৰ গুৰুত্ব নিদি অবিৰাম গতিত কৰি আছে, এইবাৰ মােক ঘোঁৰাৰ দৰে কৰি মোৰ নিতম্বত কৰিবলৈ ধৰিলে মই তীব্ৰ বিষ অনুভৱ কৰিলো। কিন্তু তেওঁৰ পানী নোলাই হে নোেলাই। মােৰ স্বামীয়েও মোক ইমান আঘাত কৰা নাছিল। মই বিষত কান্দিবলৈ ধৰিলো।
মালিকে মোেৰ অবস্থা দেখি আৰু জোৰ জোেৰকৈ ১০ মিনিট মাৰি মোক আকৌ আগৰ দৰে শুৱাই পুনৰ যোনীত মাৰিবলৈ ধৰিলে। যােনীত কৰোতে বাৰে বাৰে মোৰ জৰায়ুত খুন্দা খাই গৈছে, মই তেওঁক হাত যোেৰ কৰি কলো প্লিজ মোক দয়া কৰি এৰি দিয়ক মই মৰি থাকিম আৰু, তেওঁ এইবোৰ কথালৈ গুৰুত্ব নিদি ১৫ মিনিট একেৰাহে মাৰি মাৰি শেষত বাৰিডাল উলিয়াই মোৰ মুখত সকলো পানী এৰি দিলে। মই বিষত দুদিন লৈকে খোজ কাঢ়িব পৰা নাছিলোঁ। এনেকৈ ঘৰৰ মালিকে মােৰ পৰা ভাড়া আদায় কৰিছিল।