(যোৱা খণ্ডৰ পাছৰ পৰা)
যদিও মই বেৰৰ কাষৰ পৰা মা আৰু বৌৰ কথা শুনিবলৈ চেষ্টা কৰি আছিলো, তথাপি মই ভালদৰে একো শুনা নাছিলো কিন্তু ওলাই যাবলৈও সাহস হোৱা নাছিল। আনকি বৌ যোৱাৰ পাছতো মই ওলাই নগলো। তেনেতে মা মোক চাহ খাবলৈ মাতিলে। চাহ খাই থকা সময়ত মাক নর্মেল দেখি মই নিশ্চিত হলো যে বৌ হয়তো মাক একো কোৱা নাই। ঠিক তেনেতে মা মোক কলে, যে তই শুই থাকোতে বৌৱেৰ আহিছিল। অহাকালি তাই কিবা বজাৰ কৰিবলৈ টাউনলৈ যাব বোলে, তোকে গাড়ীখনলৈ ওলাব কৈছে। মই একো নকৈ হব বুলি মুৰ দুপিয়ালো।
ৰাতি শুৱাৰ সময়ত মই ভাবি থাকিলো, বৌ মোকে কিয় নিব বিচাৰিছে, তেওঁ কিজানি অকলশৰীয়াকৈ পালে মোক যোৱা কালিৰ কথাটোৰ কাৰনে গালি পাৰিব। তথাপি ৰাতিপুৱা ভাত পানী খাই ১১ টা মান বজাত মই গাড়ীখন লৈ ওলালো। বৌৰ ওলাওতে ওলাওতে আৰু ১ ঘণ্টা মান লাগিল। ৰঙাশাৰী পিন্ধা বৌক দেখাত একে বাৰে ছানী লিয়ন যেন লাগিছিল যদিও তেওঁৰ চকুৰ ফালে চাবলৈ মোৰ সাহস নহল।
বৌ বেকছিটত বহিল আৰু মইও একো নকৈ গাড়ী চলাই দিলো। প্রায় ১ ঘণ্টামান পাছত আমি টাউন গৈ পালো। ঘৰুৱা বস্তু কিছু কিনি বৌ কাপোৰৰ বজাৰত সোমাল। পছন্দৰ কাপোৰ বিচৰাতে বিচৰাতে গধুলিয়ে হ’ল। শেষত বৌ মোক চাহ খাবলৈ লগ ধৰিলে, চাহ তাহ খাই আমি ঘৰলৈ আহিবলৈ গাড়ীত উঠিলো। কিন্তু বৌৰ বজাৰ বোৰেৰে গাড়ীৰ ডিকি ভৰ্ত্তি হৈ গ’ল। কাপোৰ বোৰ তেওঁ বেকছীটত থৈ মোৰ কাষতে বহি ললে।
টাউন পাৰহৈ খালী ৰাষ্টাপোৱাৰ লগে লগে বৌ কলে, যোৱাকালি কি হ’ল পিছে। মই লাজত ৰঙা পৰি গলো, মই কলো,
– বৌ তুমি কাকো নকবা প্লীজ, মই আৰু কেতি য়াও নকৰো।
ভয়তে মোৰ বুকুৰ ধপধপনি যেন মই নিজে শুনা পাইছিলো।
বৌ কলে, “লৰা ডাঙৰ হৈছে মানে, বোৱাৰী হে আনা কথা এতিয়া।”
মই একো নকলো। বৌ আকৌ কলে,
– নে কৰবাত চাইছা অ’?
মই কলো, নাই চোৱা বৌ কতো।
ও ও, সেইকাৰনে মনে মনে মোক চাই থাকা নেকি ? বৌ পুনৰ কলে।
মই কি উত্তৰ দিম ভাবি নাপালো। ঠিক তেনেতে বৌ মোৰ পেণ্টৰ ওপৰেদি বাৰিদালত খামোচ মাৰি ধৰি কলে, চাওঁ মোক চাই চাই কিমান ডাঙৰ কৰিলা দেখুৱা চোন।
মই জীনচৰ পেন্ট পিন্ধি আছিলো, গতিকে বাৰিদাল বৌ ভালকৈ ধৰিব পৰা নাছিল। ড্রাইভিং ছীটত বহি থকা বাবে উলিয়াবও পৰা নাছিল, তথাপি তেওঁ জোৰকৈ টিপি ধৰি কলে, কৈছোনে উলিয়াব।
মই গাড়ীখন ছাইদত ৰাখি পেণ্টৰ জীপদাল খুলি বাৰি দাল উলিয়াই দিলো। বৌ বাৰি দাল হাতত লৈ পুনৰ কলে চলা এতিয়া গাড়ী। বৌৰ হাতৰ পৰশত মোৰবাৰি উঠি গছৰ ঠানি যেন হৈছিল, তেনেকেই কিছুদুৰ চলোৱাৰ পিছত মই ৰাষ্টাৰ কাষত ফীল এখন দেখা পালো আৰু গাড়ীখন যিমান পাৰি ছাইডত ৰাখি হেডলাইট নুমাই দিলো। তেতিয়া বাহিৰত আন্ধাৰ হৈছিল।
গাড়ীৰাখিয়ে মই বৌক টানি আনি ওঠদুটা চুহিব ধৰিলো। হাতেৰে পিয়াহ দুটাত কাপোৰৰ ওপৰেৰেই তিপিব খোজাতেই মোৰ গালত এটা প্ৰচণ্ড চৰ পৰিল।
মোক আচৰিত কৰি বৌ কলে, কৰিব দিছো যেতিয়া লাহে লাহে কৰ কুকুৰ, নোপোৱাই পোৱা দি ধৰি মোৰ নতুন ব্লাউজ ফালিলি হয় এতিয়া।
এইবুলি কৈয়ে বৌ মোৰ বাৰিদাল মুখত লব খুজিলে, কিন্তু ষ্টিয়েৰিং দালৰ কাৰনে অসুবিধা হ’ল। মই গাড়ীৰ দৰ্জাখন খুলি উঠি গৈ, বৌৰ ফালৰ দৰ্জাখনৰ কাষত থিয় দি বাৰিদাল উলিয়াই দিলো। বৌও দৰ্জাখনখুলি ছীটত বহি ললে, আৰু মোৰ পেন্টতো আঠুলৈ নমাই দি বাৰিদাল মুখত সুমাই ললে, কিছুদেৰি চুপাৰ পাছত মইও ৰব নোৱৰা হলো, আৰু হালি বৌৰ কানৰ কাষত সৰু বাচ্চাই কোৱা দি কলো
– বৌ দুদু খাম, দিয়ানা ….
বৌ ও ঠাট্টা কৰি একেসুৰতেই কলে
– আইও মোৰ সোন, খাবা ৰবা, কিয় নিদিম, এইবুলি কৈ বৌ ব্লাউজৰ পিন কেইটা খুলি দিলে।
ব্ৰাটো ডাঙি মই বৌৰ মস্ত পিয়াহ দুটা উলিয়াই ললো। মুখত ভৰাই চুপি দিয়াৰ লগে লগে একসোপা গাখীৰ মোৰ মুখত সোমাল, গাখীৰ খিনি গিলি মই যিমান পাৰো জোৰে জোৰে বৌৰ পিয়াহ দুটা চুপিব ধৰিলো, মোৰ পিয়াহ চুপাৰ কোবত বৌৰ বহুত কচু উঠি গল, তেওঁ কলে,
– অই কুকুৰ গাখীৰে খাবি নে অকল, কৰ কিবা সোনকাল।
মই বৌক গাড়ীৰ ছীটতে বগৰাই দিলো। ছীটত শুইয়ে বৌ ভৰিদুখন ডাঙি বুছখন মেলি দিলে। বৌ ৰ গাধুৱা সদায় চালেও বুছখন কেতিয়াও দেখা নাছিলো। মবাইলৰ টৰ্চটো জ্বলাই এবাৰ বুছখন চাই ললো। বৌৰ বুছখনত বাল এডালো নাছিল। মঙহাল উৰুৰ মাজত বুছৰ গুলপীয়া লিপচ দুটা ‘মোক খা, মোক খা কৈ জিলিকি আছিল।
মই মনতে ভাবিলো, এই ৰেন্দিয়ে চুদন খাম বুলিয়ে বাল খুৰাই ৰেডী হৈ আহিছে,
লগে লগে মই বৌৰ বুছত মুখখন গুজি জিভাখন সুমাই দিলো। উহ আহ শব্দ কৰি বৌ মোৰ জিভাৰ আমেজ লৈ থাকিল। বৌৰ বুছৰ মৌজোলেৰে মুখ গাল চব ভিজি গল। এইবাৰ মই চুদন দিবলৈ সাজু হলো, কিন্তু সেইটো পজিচনত চুদা সম্ভব নাছিল, মই বৌক আঠুকাৰিব কলো। কিন্তু ফ্রণ্ট ছীটত আঠুকাঢ়িবও অসুবিধা হ’ল। শেষত বৌ গাড়ীৰ পৰা ওলাই আহিল, আৰু গাড়ীৰ ছীটত হাতেৰে ভেজা দি হালি চুদিবলৈ সুবিধা কৰি দিলে।
মই বৌৰ পাছফালে থিয় দি ললো, শাৰীখন ককাললৈ ডাঙি ভৰিদুখন ফাক কৰি দিলো, কিন্তু সেইসময়ত মোৰ চুদাৰ আগতে তপিনা দুখন চেলেকিব মন গ’ল। বৌক পেছাব কৰোতে তপিনা দুখন দেখি দেখি এইটো ইচ্ছা মোৰ বহুদিন আগৰ পৰাই আছিল। মই বৌৰ তপিনা চেলাকা আৰাম্ভ কৰিলো।
বৌ কলে, অই কুকুৰ, কি টাইম পাছ কৰি আছ’, সোন কালে চুদ, কোনবাই আহিলে দেখিব।
মই কলো, এই আন্ধাৰত কোনে নো দেখিব, আৰু কোনবা যদি আহে তাকো এবাৰ চুদিব দিবা, তোমাৰ বুছখন ক্ষয় নাযায় নহয়।
বৌ উত্তৰ দিলে – অ মই কাতি মহীয়া কুকুৰনীটো, ৰাষ্টা ই ৰাষ্টাই দি ফুৰিম।
মই দেৰি নকৰি বাৰি বৌৰ বুছৰ ফুটাত লগাই হেচি দিলো। মোৰ থু আৰু বৌৰ জোলেৰে ইতিমধ্যে বৌৰ বুছ ছপছপীয়া হৈ আছিল। বাৰি আৰামত সুমাই গ’ল।
লাহে লাহে মই speed বঢ়োৱা আৰাম্ভ কৰিলো, মই কলো, বৌ তুমি কাতিমহীয়া কুকুৰনী নহয়, ফাগুন মহীয়া গাই হে, সেয়ে পথাৰত গৰু চুদন খাই আছা।
বৌ উত্তৰ দিলে, ষাড়ৰ নিচিনা চুদি থাক, বকি নাথাকিবি।
মই আৰু জোৰে জোৰে ঠাপ মাৰা আৰাম্ভ কৰিলো, বৌ কলে, উস মোৰ পানী যাব হৈছে, জোৰে কৰ জোৰে কৰ, ফালি দে মোৰ বুছখন, আৰু জোৰেৰে, আইও অ মা আইও, আইও আস
মই বুজিলো বৌৰ পানী গ’ল। পানী যোৱাৰ পাছত বৌৰ বুছখন আৰু গেলগেলীয়া হৈ পৰিল, বেছি পিছল লগাত মই তেওঁৰ ভৰি দুখন চেপি লৈ জোৰে জোৰে ঠাপ দিব ধৰিলো। পিয়াহ দুটা হালি মুঠি মাৰি ধৰি ৫ মিনিট মান চুদাৰ পাছত মোৰো পানী যাওঁ যাওঁ হ’ল। বৌও মোৰ অবস্থাটো গম পাই চিয়ৰিলে
– ভিতৰত নেপেলাবা, ভিতৰত নেপেলাবা।
মই বাৰিদাল উলিয়াই আনিলো। বৌ মোৰ বাৰিদাল লৈ হাত মাৰা আৰাম্ভ কৰিলে, মইও তেওঁৰ পিয়াহ দুটা তিপি থাকিলো, আৰু শেষত ‘অ বৌ’ বুলি কৈ পানী এৰিলো।
বৌ নিজৰ পেটিকোটতোৰে মোৰ বাৰিদাল মচি দিলে। নিজেও কানি কাপোৰ ঠিক কৰি গাড়ীত বহিল। মইও গাড়ী চলোৱা আৰাম্ভ কৰিলো। আধাঘণ্টা মান পাছত আমি ঘৰ আহি পালো।
বৌ মোক কানে কানে ক’লে আজিৰ পৰা খিৰিকীৰ ফাকেৰে চাব নালাগে, মই মাতিলে আহি যাবি। মই আনন্দত আত্মহাৰা হৈ পৰিলো।