ৰাতি দহটা বাজি পাৰ হৈ গৈছে। মই মোৰ বন্ধু_ৰতনৰ লগত ওলপ পাৰ্টি কৰিলো। বহুদিন তাৰ লগত পাৰ্টি কৰা নাছিলো। কর্মসুত্রে সি প্রাইয়ে ঘৰৰ বাহিৰত থাকে।খুউব কমেই আমি ইজনে সিজনক লগ পাও। আজি তাক লগ পাই হাফ এটা খাই দিলো দুয়ো মিলি।সদায় খোৱা অভ্যাস নাই কাৰনে মই বেচি নাখালো। হাফতোৰ আধাতকৈও বেচি খোৱা বাবে তাৰ বহুত নিচা হল।শেষত মই তাক ঘৰলৈ লৈ যাব লগা হল।
সি মোৰ পঢ়া কালৰে বন্ধু।তাৰ বয়স ত্ৰিচ বছৰমান হৈছে।চাৰি বছৰমান আগতে সি এজনি বৰ ধুনিয়া ছোৱালিক ভাল পাই বিয়া কৰাইছে। তাই এতিয়াও বৰ দেখনিয়াৰ হৈ আছে। কিন্তু সিহতৰ কোনো সন্তান নাই। ৰতনে বহু চেষ্টা কৰিও ঘৈনিয়েকক প্রেগ নেনট কৰিব পৰা নাই। সেয়ে তাৰ বৰ দুখ।বাপেক হব নোৱাৰাৰ দুখত সি প্রতিদিনে মদ খাই সময় বোৰ ৰঙিণ কৰি দুখবোৰ পাহৰি যাবলৈ চেষ্টা কৰে।
মই সিহতক ডাক্তৰৰ ওচৰলৈ যাবলৈ উপদেশ দিও। পিচে সি আজিলৈকে কোনো ধৰনৰ চিকিৎসা কৰা নাই। ঘৈনিয়েকজনিলৈও বৰ বেয়া লাগে ইমান ধুনিয়া তিৰোতা, দেহৰ কতো ওলপো বেয়া দাগ নাই, প্রত্যেকতো অংগই চকুত ৰৈ যোৱা। ভৰিৰ পৰা চুলিলৈকে চালে চাইয়ে থাকিবৰ মন যায়। পিছে সিহতৰ ঘৰলৈ মোৰ বৰ বেচি অহা যোৱা নাই। ৰতন ঘৰত প্ৰাই নাথাকে কাৰনে তাইৰ লগতো মোৰ কোনো ধৰনৰ সম্পৰ্ক নাই। কিন্তু একে গাওৰ হোৱা বাবে মোক ভালকৈ চিনি পায়।
তাৰ ঘৈনিয়েকৰ নাম চয়নিকা। আনুমানিক পচিশ বছৰ মান বয়সৰ তিৰোতা।ঘৰত প্ৰাই ৰতনৰ মাকৰ লগত থাকে। ৰতনৰ মাকৰ বয়স হৈছে। চকুৰে ভালকৈ নুশুনে,কাণেৰে ভাৰকৈ নেদেখে। তথাপিও ৰতনৰ ঘৈনিয়েকৰ লগত বডি গাৰ্ডৰ দৰে থাকে। যিমান যি হলেও ৰতনৰো এটা সাহস যে কণা কলা হলেও ঘৈনিয়েকৰ লগত থাকিবলৈ কোনোবাতো আছে। চয়নিকাইও মাককে সাৰথি হিচাপে লৈ ঘৰখনত নিৰ্ভয়ে থাকিব পাৰিছে।
মদৰ নি চাত ৰতনে খোজ কাঢ়িব পৰা নাছিল।মই তাক দুইহাতেৰে কোনোমতে ধৰি লৈ সিহতৰ ঘৰলৈ লৈ গলো। ঘৈনিয়েক চয়নিকাই বিছনাত বাগৰ দি তাৰ কাৰনে ৰৈ আছিল। মই যেতিয়া দুৱাৰত ঢকঢকাই দিলো তৎখনাত দুৱাৰ খুলি দিলে। ৰতনৰ এই অৱস্থা তাইৰ কাৰনে নতুন নহয়। ছুটিত ঘৰলৈ আহিলে তাৰ এই অৱস্থা হয়ে। পিছে তাইও একো হকা বাধা নকৰে।মদ খোৱাৰ কাৰন তাই বুজি পায়। সেইদুখ তাইও অনুভৱ কৰিব পাৰে কেতিয়াবা তাইও দুপেগ মাৰি দুখবোৰ বুকুৰ পৰা উলিয়াই দুৰলৈ দলিয়াই দিব বিচাৰে।
ৰতনক টানি টানি লৈ যোৱাৰ দৰে লৈ গৈ বিছনাত শুৱাই দিলো। মই চয়নিকা কলো
– খঙ নকৰিবা, বেচিও খোৱা নাই কিয় জানো নিচা হৈ গল।
তাইৰ চকুৰে চকুপানি ওলাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। তাই কলে
– খঙ নকৰো, কিন্তু দুখবোৰ মই যে সহ্য কৰিব নোৱাৰা হৈছো।
মই বুজাবলৈ চেষ্টা কৰিলো- বৰ বেচি ভৱা চিন্তা নকৰিবা, ঠিক হৈ যাব,ওলপ মাত্র ধর্য্য ধৰা।
তাই নিৰৱে চকুলো টুকি থাকিল।মই কিদৰে তাইক সান্তনা দিও একো দিহা নাপালো।
মই তাইক সুধিলো- ডাক্তৰৰ পৰা কেতিয়াবা পৰামৰ্শ লৈ চাইচানে ?
তাই নাই বুলি কলে। মই কলো
– এবাৰ লৈ চাবা নেকি ?
তাই কলে- মই ডাক্তৰৰ ওচৰলৈ যাব বিচাৰো কিন্তু ৰতনেহে যাব নোখোজে।
মই কলো- মোৰ লগত যাবা নেকি এবাৰ।
কিছুসময় মৌন হৈ থাকি তাই কলে- আমাৰ বাবে তুমি মিচাতে সময় নষ্ট কৰিব নালাগে, যি হয় হব।
মই কলো- তোমাৰ কাৰনে মোৰ সময়ৰ অভাৱ নাই, তুমি কোনদিনা যাব পাৰা মোক জনাবা। টেনচন নলবা চব ঠিক হৈ যাব।
তাইৰ কাষতে মই বিছনাত বহি ললো। তাইলৈ মোৰ কিয় যে মৰম লাগি গল মই বুজি নাপালো। তাইৰ কান্ধত হাতখন থৈ মই কলো
– হব দিয়া এতিয়া ৰাতি বহু হৈছে শুই থাকা, টোপনি লগা নাই নে ?
তাই কলে- মোৰ আজিকালি টোপনি নহা হৈছে গোটেই ৰাতি ভৱা চিন্তা কৰোতে পাৰ হৈ যায়।
কৰুণ চকুৰে তাই মোলৈ চালে। এখনি সিক্ত মনোমহা মুখ। মই তাইৰ চকুত ৰৈ থকা পানিৰ টোপাল কেইটা হাত এখনেৰে মচি দিলো।বৰ কোমল তাইৰ মুখখন। তাৰপিছত তাইৰ হাত এখন মোৰ হাতৰ মাজত লৈ কলো
– মোৰ পৰা তুমি যেনেকুৱা সহায় বিচৰা সংকোচ নকৰাকৈ কোৱা। মই তোমাৰ বাবে সকলো কৰিবলৈ ৰেডি।
মোৰ কথা শুনি তাই মোলৈ বৰ মৰম লগা চাৱনিৰে চালে।
বহাৰ পৰা থিয় হৈ তাই মোৰ সম্মুখত বহি লৈ মুখখন মোৰ কোলাত থৈ দুইহাতেৰে মোৰ ককালত সাৱতি ধৰিলে।মই অনুভৱ কৰিলো তাইৰ মুখত মোৰ বাৰিদাল হেচা খাইছে।মই তাইৰ কান্ধত ধৰি থিয় কৰাই দিলো।তাৰপিছত মইও থিয় হৈ তাইক জোৰকৈ সাৱতি বুকুৰ মাজত সোমাই ললো।তাইৰ গোটেই কোমল দেহাতো মোৰ গাত লিপিত খাই থাকিল। কিছু সময়ৰ কাৰনে মই যেন সৰগত মেঘৰ মাজে মাজে উৰিহে আছো এনে লাগিল।
তাইৰ কোমল বুকু ৰ লাউদুটা মোৰ বুকুত বৰ বেয়াকৈ লাগি থাকিল। সেই অনুভৱ বুজাবলৈ মোৰ ভাষা নাই। বহু সময় তাইক সাৱতি লৈ মই এখন বেলেগ দুনিয়াত ঘুৰি থাকিলো।আমাৰ মুখত একো কথা নাছিল। তাই কব খোজা বহু কথা মই নকলেও বুজি পালো, মোৰ মনৰ কথাবোৰো তাই হয়তো বুজি পাইছিল। মোৰ এখন হাত তললৈ লৈগৈ তাইৰ কোমল তপিনাখনত খামুচি মোৰ পিনে টানি আনিলো। তাইও বল প্রয়োেগ কৰি মোৰ পিনে ঠেলি দিলে, মই ককালখন তাইৰ পিনে হেচি ধৰিলো। বাৰিদাল তাইৰ গিডা খনত হেচা খোৱাত মোৰ দেহৰ মাজেৰে এটা জোকাৰণি পাৰ হৈ গল।
মই তাইক কলো- তুমি যদি এতিয়াও দুখ কৰি আছা মই যাও।
তাই মোৰ পিনে চালে। তাইৰ মুখখন মোৰ মখখনৰ পৰা মাত্ৰ ডেৰ ইঞ্চি মান দূৰত্বত আছে।তাইৰ ওঠিদুটি আৰু মোৰ ওঠদুটিৰ মাজত ব্যৱধান নাই বুলিয়ে কব পাৰি। তাইৰ সৰু সৰু ওঠদুটি কপি আছিল হয়তো মোৰ ওঠৰ পৰশ পাবলৈ ব্যাকুল হৈ আছে। মই তাইক কলো
– এবাৰ হাহি দিয়া।
তাই এটা শেতা হাহি মাৰিলে। মই তাইক কলো
– তোমাৰ হাহিৰ মাজত যেন বহুত কথাই লুকাই আছে।
তাই কলে- মই হাহিবলৈ পাহৰি গৈছো।
মই তাইক কলো- মোৰ লগত তোমাৰ দুখবোৰ শ্ৰেয়াৰ কৰিবা মই তোমাক হাহিবলৈ শিকাম।
মই তাইৰ তলৰ ওঠটি মোৰ ওঠৰ মাজত লৈ চুপি দিলো। তাই মোৰ ওপৰৰ ওঠটি চু পিলে। দুয়োখন হাত মই তাইৰ কোমল গালদুখনৰ ওপৰত থলো। তাই মোৰ ককালত হাতদুখনেৰে মেৰিয়াই ধৰিলে। বহু সময় তাইক এনেদৰে চুমা খাই মই আপোন পাহৰা হৈ গলো। ৰাতিও বহু হৈছিল। লাহে লাহে মই ওলপ তললৈ নামি আহি তাইৰ বুকুৰ লাউদুটাত মুখখন গুজি দিলো। তাই মেক্সি এটা পিন্ধি আছিল। কাপোৰৰ ওপৰতে কিছু সময় তাই লাউদুটা মুখৰ ভিতৰত সোমাই খাই দিলো।তাৰপিত তাইৰ মেক্সিতো খুলি আতৰাই দিলো। মোৰ সম্মুখত তাই ব্রা আৰু পেন্টিতোৰে থিয় হৈ থাকিল।
মাখন বৰণিয়া তাইৰ দেহাতো লাইটৰ পোহৰত সোণৰ দৰে জিলিকি আছে। ব্রাাতো খুলি লাউদুটা বৰ বেয়াকৈ টিপিলো। তাই মুখ মেলি কিছুমান বেলেগ ধৰনৰ আৱাজ কৰিব ধৰিলে।লাহে লাহে মই আৰু ওলপ তললৈ নামি আহি নাভিত মুখখন গুজি দিলো। কোমল মিহি বগা নাভিতো মই হেপাহ পলুৱাই চেলেকি চেলেকি চচু মা খালো।তাৰপিছত আৰু ওলপ তললৈ নামি গৈ গিডাখনত মুখখন গুজি দিলো। পেন্টিতো খুলি দলিয়াই দিলো।আৰু জিভাখন উলিয়াই পাহিদুটা ওলপ মেলি লৈ ভিতৰত লগাই চেলেকি দিলো। নিমখিয়া সোৱাদ জিভাখনে অনুভৱ কৰিলে।
মোৰ ত্ৰিচ বছৰিয়া গৰৈ মাচতো ধৰফৰাই আছে। বহুদিন সি খাবলৈ পোৱা নাছিল। আজি এসাজ তৃপ্তিৰে খাবলৈ পোৱাত সি বৰ মজা পাইছে।তাই মোৰ গৰৈ মাচতো হাতৰ মুঠিত লৈ খেলিব ধৰিলে। আৰু কলে
– বৰ মোটা, দীঘলো।
মই সুধিলো- ৰতনকৈও দীঘল নে ?
তাই কলে- তাৰ দাল মই ভালকৈ দেখাই নাই যদিও গম পাও ইমান দীঘল নহয়।
মোৰ আৰু বেচি কথা পাতি থাকিবলৈ ধর্য্য নোহোৱা হল। ওঠত এটা দীঘল চচুমা খাই গৰৈ মাচতো তাইৰ সুৰংগতোৰে সোমাই দিলো। ভিতৰত সোমায়ে সি খলকনি লগাই দিলে। তাই চকু মুখ মেলি জোৰকৈ চিঞৰি দিলে।
গি ডাখন বৰ টাইড আছিল।একেবাৰে স্বাধিন নোহোৱা ছোৱালিৰ দৰে।ৰতনে ইমান দিনে সেইখন ওলপো বহল কৰিব পৰা নাছিল। সেয়ে মোৰ ন ইঞ্চিৰ বস্তুদাল সোমাই যোৱাত তাই চকুৰে এন্ধাৰ দেখিলে। তাইৰ চিঞৰত মোৰ গৰৈমাচতো সুৰংগতোৰ পৰা উলিয়াই আনি সুধিলো
– দুখ পালা নেকি কলিজা।
তাই কলে- একো নহয় সুমুৱাই দিয়া তুমি নেৰিবা।
তাইৰ কথা শুনি মই পুনৰ সোমাই দিলো। এই বাৰো তাই জোৰকৈ আৱাজ কৰিলে কিন্তু লগে লগে কলে
– নেৰিবা দি থাকা।
মই তাই দুখ পাব বুলি লাহে লাহে দিব ধৰিলো। তাইৰ গালদুখন চেলেকি চেলেকি মই কামতো কৰি থাকিলো।
কিছু সময় পিছত তাই মোক জোৰকৈ সাৱতি ধৰি কলে
-আৰু জোৰ জোৰকৈ দিয়া।
তাইৰ মুখৰ পৰা বিভিন্ন ধৰনৰ আৱাজ ওলাই থাকিল। মই গাৰ গোটেই বল প্রয়োেগ কৰি হেচি হেচি দি থাকিলো। মাজে মাজে তাইও ককালখন ওপৰলৈ উঠাই দিয়ে। বৰ মজাৰে কামতো বহু সময় কৰিলো।তাইও ভাগৰি পৰিছিল। পানি যাবৰ সময়ত গোটেই ভিতৰত ঢালি দিলো। তাই জোৰকৈ সাৱতি গিডাখন ওপৰলৈ দাঙি পানিবিলাক ভিতৰত সোমাই দীঘল উশাহ এটি এৰিলে। বহু সময় তাইক সাৱতি মই শুই থাকিলো।
মই এতিয়া যাওদে বুলি তাইক কয় মই ঘৰলৈ যাব বিচাৰিলো।তাই কিন্তু মোক এৰি নিদিলে আৰু কলে
– আজি যাব নালাগে।
ৰাতিপুৱা গুচি যাবা। মই তাইক বাধা দি কলো
– নাই মই যাব লাগিব নহলে মায়ে কাইলৈ হাহাকাৰ লগাব, মোক বৰ গালি দিব।
তাই মোক চচুমা এটা খাই কলে- মই যাব নিদিও।
মই কাইলৈ আহিম বুলি তাইক কথা দিলো তথাপিও তাই মোক এৰি নিদি শুই থাকিল। আৰু কলে যে মই যাব নিদিও নিদিও নিদিও। নিৰুপায় হৈ তাইৰ লগতে শুই থাকিলো।