নমস্কাৰ পাঠকবৃন্দ। নতুনকৈ ইৰোটিকা এখন আৰম্ভ কৰিবলৈ ওলাইছো, আশা কৰো আপোনাকে পঢ়ি ভাল পাব। ইয়াত বাস্তৱৰ বিচাৰ কৰি লাভ নাই, পঢ়ক আৰু মজা লওঁক। এয়া প্ৰথম খণ্ড, হয়তো অকণমান আমনি পাব কিন্তু ইয়াৰ পিছৰ খণ্ডকেইটাই নিশ্চয় পানী এৰোৱাব। আহক এতিয়া কাহিনীটো আৰম্ভ কৰো।
মণিমালা নাথ। দেখাই শুনাই ভাল ভদ্ৰ মহিলা তেওঁ, শিক্ষাও নথকা নহয়। বয়স ৪৫ বছৰ, ফিগাৰ ৩৬-২৮-৩৬ জোখৰ। একেবাৰে হট মিল্ফ তেওঁ। বয়স ৪০ পাৰ হৈ গ’লেও আধুনিক হৈ থাকি ভাল পোৱা মণিক বয়সৰ চাপে গৰকিব পৰা নাই। তেওঁৰ পৰিয়াল বুলিবলৈ জীয়েক দুৱৰি, পুতেক নিয়ৰ আৰু গিৰিয়েক কুশল নাথ। জীয়েকৰ বয়স ২২ বছৰ, পুতেকৰ বয়স ১৯ বছৰ আৰু গিৰিয়েকৰ বয়স ৪৯ বছৰ। কুশল নাথ পেচাগত ভাবে ব্যৱসায়ী। কাঠৰ বেপাৰ কৰে তেওঁ।
কুশল আৰু মণিৰ বিয়াৰ কিছুবছৰলৈ সকলো ঠিকেই চলি আছিল। প্ৰথম সন্তান হিচাপে বিয়াৰ এবছৰ পিছতে দুৱৰিৰ জন্ম হয়, আকৌ তাইৰ জন্মৰ তিনি বছৰ পিছত নিয়ৰৰ জন্ম হয়। সুখৰ সংসাৰ চলি থাকে কুশল আৰু মণিৰ। কিন্তু নিয়ৰৰ জন্মৰ চৈধ্য বছৰ মান যোৱাৰ পিছত সকলো খেলিমেলি হবলৈ ধৰে।
তেতিয়াৰ কথা-
কুশল আৰু মণিমালাৰ ভনীয়েকৰ মাজৰ গোপন সম্পৰ্কৰ কথা মণিমালাৰ কাণত পৰে। প্ৰথমে বিশ্বাস কৰা নাছিল, কিন্তু এদিন ধৰাত পৰি যায় কুশল আৰু মণিমালাৰ ভনীয়েক উৰ্মিলাৰ অবৈধ সম্পৰ্ক। বহুদিনৰ পৰা চলি থকা খেলখন মণিৰ আগত মুকলি হৈ যায় আৰু কুশলৰ লগত মণিৰ কাজিয়া হয়। ভনীয়েকৰ লগতো বেয়া হয় মণিৰ সম্পৰ্ক। কুশলৰ পৰা ডিভোৰ্চ বিচাৰে মণিয়ে, কিন্তু কুশলে বিভিন্ন বাহানা উলিয়াই কথাষাৰ আওকাণ কৰে।
কুশল আৰু উৰ্মিলাৰ অবৈধ সম্পৰ্কৰ কথা গম পোৱাৰ পিছত এদিন ৰাতিপুৱাই উৰ্মিলা মণিহঁতৰ ঘৰ ওলায়। আহিয়ে হুলস্থুল লগাই দিয়ে তাই। কুশল শুই উঠা নাছিল, উৰ্মিলাৰ হাহাকাৰত সাৰ পাই উঠি আহে তেওঁ। উৰ্মিলাই বায়েক মণিমালাৰ গোপন সম্পৰ্কবোৰৰ দীঘল লিষ্ট কৈ যায় কুশলৰ আগত। স্কুলত থাকোতে কেনেকৈ টিউচনৰ মাষ্টৰক ফচাই দেহ দেখুৱাই বিনাপইচাই টিউচন কৰিছিল, কেনেকৈ কলেজত বিভিন্ন ল’ৰাৰ লগত যৌন সম্পৰ্ক কৰি দামী দামী বস্তু লৈছিল, কেনেকৈ নিজৰ আপোন মাকৰ লগত মিলি খুড়াকৰ চুদন খাইছিল, বস্তুৰ দাম দিয়াৰ পৰিবৰ্তে দোকানীবোৰৰ লগত চেক্স কৰিছিল, নিজৰেই জেঠায়েকৰ ল’ৰাৰ লগত ৬ মাহ ধৰি নিয়মিত চুদন খাই আছিল সকলো কৈ গ’ল এফালৰ পৰা। দুই এখন অসংযত অৱস্থাত থকা ফটোও দেখুৱালে কুশলক। কুশলৰ যেন ভৰিৰ তলৰ মাটি নাইকিয়া হৈ গৈছে। মণিমালাই একো কব সুবিধা পোৱা নাই, কি কব বা কব কেনেকৈ? ভনীয়েকে যে এটা এটা সঁচা কথা কৈ গৈছে। কুশলৰ নিচিনা অৱস্থা ঘৰটোৰ আৰু এগৰাকীৰ হৈছে। হাত-ভৰিবোৰ থৰথৰকৈ কঁপিছে। সেইগৰাকী আন কোনো নহয়, দুৱৰি। তাই মাহীয়েকৰ মাত শুনি নিজৰ কোঠাৰ পৰা ওলাই আহিছিল। তললৈ নাহিলেই তাই, ওপৰৰৰ পৰা সকলো শুনি ৰৈ গ’ল তাত। দৌৰ মাৰি ৰুমত সোমাল তাই। চকুৰে চকুপানী বৈ গৈছে, বুকুখন গধুৰ যেন লাগিছে তাইৰ। ইমান ভদ্ৰ বুলি ভবা মাকজনীৰ চৰিত্ৰ তেনেকুৱা? কথাবোৰে তাইৰ মাথাত খুন্দিয়াই থাকে বহু দেৰিলৈ।
উৰ্মিলা গুছি যায় সিহঁতৰ ঘৰৰ পৰা। পিছে পিছে ওলাই যায় কুশলো। মণি বহি পৰে চোফাখনত। কথাবোৰ ভাবি ভাবি তাইৰ অৱস্থা নাই। দুখো লাগিছে, খঙো উঠিছে, লাজো পাইছে। নিজ ভনীয়েকে তাইৰ সংসাৰখন ধংস কৰিলে। কেৱল এটা বেয়া অতীত খুচৰি তাইক ধংস কৰি পেলালে। কুশলৰ কথা বাৰু যেন-তেন, ল’ৰা-ছোৱালী দুটাই যদি এইবোৰ গম পাই কি হব? ভাবিয়েই ভয় হয় তাইৰ। তাই টো বিয়াৰ পিছত সম্পূৰ্ণ সলনি হৈছিল, গিৰিয়েকৰ বাহিৰে কাৰো লগত যৌন কাৰ্যত লিপ্ত হোৱা নাই আজিলৈ। বেয়া কথা কয় যদিও কাকো চুদিবলৈ দিয়া নাই তাই। ইমান সহজে তাই বিচলিত নহয়। মাকৰ বাবেই তাই অতীতত বহুত ভুল কৰি পেলাইছিল, বুজি পাওঁতে বহুত পলম হৈ গৈছিল। কথাবোৰ ভাবি কান্দি কান্দি শুই থাকিল তাই। দুৱৰিও নিজৰ ৰুমত সোমাই আছে। নিয়ৰ উঠি আহিল শোৱাৰ পৰা। সকলোকে শুই থকা দেখি অলপ আচৰিত হ’ল সি। বায়েকক সোধাত বায়েকৰ মাহেকীয়া হোৱা বুলি ফাকি দিলে তাক। বায়েকক ৰেষ্ট কৰিব দি সি মাকক মাতিবলৈ তললৈ আহিল।
—কি হৈছে মা শুই আছা কিয়?
মাকৰ কোঠাত সোমায়ে সুধিলে মাকক।
মাকে একো উত্তৰ দিয়া নাই। সি মাকৰ কাষত বহি আকৌ সুধিলে;
—কি হৈছে কোৱাচোন মা। গা বেয়া?
—একো হোৱা নাই, তুমি যোৱাচোন ইয়াৰ পৰা।
মাকৰ কথাখিনিত সি গম পালে যে মাকে উচুপি আছে। মাতটো অলপ আকুল কৰি সি কি হৈছে আকৌ সুধিলে মাকক। মাকেও বুজিলে যে কিবা নোকোৱালৈ ৰক্ষা নাই। গতিকে মাকে তাক গা টো অকণমান বেয়া বুলি কৈ থ’লে। মাকলৈ চাই বহি থাকিল সি। তাৰ নজৰ মাকৰ বুকুলৈ গ’ল, ক্লিভেজটো দেখি লোভ লাগি গ’ল। ব্লাউজ ফাটি ওলাই আহিব খোজা মাকৰ স্তনযোৰৰ মাজেৰে এদাল ধুনীয়া দীঘল আঁচ। উফ্ কি মনোমোহা! মাকে তাৰ পিনে চাই গম পালে যে পুতেকে মাকৰ বুকুলৈ চাই আছে। চাদৰৰ আঁচল খনেৰে ঢাকি ললে তাই। লাজ পাই গ’ল নিয়ৰে। লাজতে তলমূৰ কৰিলে। মাকে তাক লাজ কৰা দেখি সহজ হবলৈ মাত লগালে;
—বা উঠা নাই?
—তাইৰ অসুবিধা হৈছে বোলে, শুই আছে।
—হয় নেকি?
—ওমম।
—পিছে তুমিয়ে চাহ বনোৱাগৈ যোৱা, মোকো দিবা একাপ, বাকো দিবা।
নিয়ৰ উঠি যায় চাহ বনাবলৈ। মণি শুই থাকে মন মাৰি। কি কৰিব কি নকৰিব ভাবি মন মাৰি থাকে। কুশলক কথাবোৰ কব নেকি বুজাই? নে তেনেকৈয়ে থাকিব দিব? কুশল আৰু উৰ্মিলাৰ সম্পৰ্কটো ক্ষমা কৰি নিজেও ক্ষমা বিচাৰিব নেকি? বুজাবুজি কৰি লোৱা ভাল নেকি কুশলৰ লগত?
ভাবি থাকোতে নিয়ৰে চাহ লৈ আহে মাকলৈ। মাকে দুগালেৰে বৈ থকা চকুপানীখিনি মচি শোৱাৰ পৰা উঠে আৰু পুতেকক চাহৰ কাপটো বিচনাৰ কাষৰ টেবুলখনত থব কৈ বাথৰুমলৈ যায়। নিয়ৰে মাকে যোৱাৰ পিনে চাই, নিতম্বযোৰ নাচি উঠিছে মাকৰ। চাহৰ কাপটো থৈ সি মাকৰ বিচনাখনত বহিল। মাক আহিলে একেলগে চাহ খাব বুলি ভাবি ৰৈ থাকিল মাকলৈ। মণি আহিল অলপ পিছতেই। নিয়ৰে একাপ চাহ মাকলৈ আগবঢ়াই দি একাপ নিজলৈ ৰাখিলে। দুয়ো মৌন হৈ থাকিয়ে খালে চাহখিনি, খোৱাও হ’ল। চাহৰ কাপটো লৈ নিয়ৰ ওলাই যাব ধৰোতেই মণিয়ে ক’লে;
—বাবা, গা ধুবলৈ মই পানীৰ টেপ টো খুলি আহিছিলো, তুমি বাথৰুমলৈ যোৱা যদি বন্ধ কৰি দিবাচোন ভৰ্তি হ’লে।
—হব দিয়া।
নিয়ৰ বাথৰুমলৈ গৈ পানীৰ টেপ বন্ধ কৰিলে। বাথৰুমৰ ৱাল হেঙাৰ ডালত চাই দেখিলে ব্ৰা আৰু পেণ্টি ওলমি আছে। ভালকৈ চাই দেখিলে খুলি থোৱা পেণ্টি সেয়া। ভাবিলে, কিছুসময় পূৰ্বে যে মাক আহিছিল, মাকে খুলি থৈ গ’ল নেকি? সি লাহেকৈ পেণ্টিটো হাতত লৈ চালে, সেমেকি আছে, দাগো আছে অলপ। নাঙৰ কাষলৈ নি শুঙি চালে, কি অপূৰ্ব গোন্ধ! মাকৰ বুচৰ সুবাস পাই তাৰ বাৰী জিকাৰ খাই উঠিল। বাৰী উঠি ফুলি গৈছে, এতিয়াই যেন কাৰোবাৰ মুখত হলহলাই বীৰ্যপাত কৰি দিব! পেণ্টি শুঙি থাকোতে মাকক অহা যেন পাই সি লৰালৰিকৈ পেণ্টিটো আগৰ জেগাত থৈ বাথৰুমৰ পৰা ওলাই আহিল। মাকে বুকুত পাতল পেটিকোট এটা মেৰিয়াই বাথৰুমত সোমাল। পেটিকোটটো ইমানেই পাতল যে ভিতৰৰ অংশবোৰ অলপ অলপ চিনি পোৱা যায়। নিয়ৰে মাকলৈ চাই দেখিলে নিপল দুটাৰ লগতে বুচৰ অংশত অলপ অলপ ক’লা দাগ আছে, কাপোৰৰ ওপৰৰ পৰা ধৰিব পাৰি বগা দেহটোত ক’ত কি ক’লা দাগ আছে। সি বুজি উঠে সেয়া কি! মাকৰ বুচৰ বাল। তাৰো নতুন নতুন বাল গজিবলৈ আৰম্ভ হৈছে বাৰীৰ কাষত, গুটিত। থুঁতৰিতো দাড়ি গজা আৰম্ভ হৈছে। বাথৰুমৰ পৰা নিজৰ ৰুমত গৈ থাকোতে ভাবি গৈ থাকে, মাকৰ ৰুমত গৈ আকৌ পেণ্টি শুঙি চাব নেকি? আকৌ মন যায় তাৰ কামটো কৰিব। তাৰ ৰুমলৈ নগৈ সি মাকৰ শোৱনি কোঠালৈ আগবাঢ়ে।
বাথৰুমত সোমাই মণিয়ে খুলি থৈ যোৱা পেণ্টি-ব্ৰাযোৰ ধুব ওলাই ৰৈ দিয়ে। খং উঠি যায় তাইৰ। কাৰণ পেণ্টিটো তাই যিদৰে ৰাখিছিল তেনেকৈ নাই, নিয়ৰে লৰালৰিকৈ থওঁতে খেলিমেলি হ’ল অকমান। মণিয়ে বুজি পাই কাৰ কাম সেয়া। অস্পষ্ট কণ্ঠেৰে কৈ উঠে, “মাকচুদু কেলা।” তাই ভাবিবলৈ ধৰে, পুতেকৰ স্বভাৱ নষ্ট হব ধৰিছে লাহে লাহে। নহবনো কিয়! মাক-দেউতাক দুয়োজনেই তেনেকুৱা। দুয়োজনেইটো অবৈধ সম্পৰ্ক ৰাখিছিল। মাকে বিয়াৰ আগত আৰু বাপেকে বিয়াৰ পিছত। মণিয়ে কথাবোৰ ভাবি ভাবি গাত চাবোন ঘঁহি থাকে।
ইফালে পুতেক নিয়ৰে মাকৰ পেণ্টি উলিয়াই শুঙিবলৈ ধৰে। পূৰ্বৰ দৰে আমেজ নাপায় সি। মাকৰ পেণ্টিত সেই অলপ আগত পোৱা সুবাস নাপায় বিচাৰি। নিৰাশ হৈ পৰে নিয়ৰ। মনতে অপেক্ষা কৰে আকৌ মাকে পেণ্টি খুলি থোৱালৈ। মাকে পেণ্টিবোৰ ধুই থোৱা বাবে সি ঘাম মিশ্ৰিত গোন্ধটো নাপায়। পিন্ধাৰ পিছত ঘাম আৰু বুচৰ ৰস লাগি যি মাদক গোন্ধৰ সৃষ্টি কৰে, সেইটো হে সঁচা সুবাস। বুচৰ সুবাস। মাকৰ পেণ্টি শুঙি থাকোতে তাক বাহিৰৰ পৰা লক্ষ্য কৰি থিয় হৈ থাকে কোনোবা। হাত-ভৰিবোৰ কঁপা কঁপা, চকু ডাঙৰ আৰু হতবাক!!!!