সত্য যি সুন্দৰ তাৰ অনন্ত যৌৱন

দৃশ্য ১

পুৱা গা পা ধুই জুৰিয়ে গোসাঁইঘৰত সোমাই আজিও ভগৱানৰ ওচৰত সেই একেই প্ৰাৰ্থনা কৰিছে “ হে কৰুণাময় ৷ মোক সুখ দিয়া ৷তুমি অন্তৰ্য্যামী ৷ মই সকলো নকলেও তুমি জানা ৷ এগৰাকী নাৰীয়ে স্বামীৰ পৰা কি বিচাৰে ৷ “

জুৰিৰ কাতৰ প্ৰাৰ্থনাৰ কবলত পৰি দেৱলোকত এখন সভা বহিল ৷

দেৱৰাজ : দেখাই শুনাই জুৰি ধুনীয়া ৷ স্বামীৰ সুখ নাপাই তাই হাহাকাৰ কৰিছে ৷ কিবা এটা উপায় কৰক কামদেৱ ৷

কামদেেৱ : এজন সুদৰ্শন চফল ডেকাৰ শৰীৰত মই প্ৰৱেশ কৰি জুৰিৰ দুখবোৰ কমোৱাৰ চেষ্টা কৰি চাম নেকি দেৱৰাজ ?

দেৱৰাজ : তাকে কৰক ৷

এদিন দুপৰীয়া facebook চাই থাকোতে এটা friends request পাই জুৰিয়ে profileত টিপিলে ৷ profile lock আছে ৷Request accept কৰাৰ লগে লগে profile খোল খালে ৷ফটোবোৰ চাই তাই ভাল লাগিল ৷

হঠাতে messanger ত কল আহিল ৷

জুৰিয় অকণো চিন্তা নকৰি receive কৰি দিলে ৷

জুৰি : হেল্ল’ কোনে ক’লে ৷

্‌ : মই ৰাহুল

জুৰি : ক’ত ঘৰ

ৰাহুল : শিৱসাগৰত ৷আপোনাৰ

জুৰি : যোৰহাট ৷

সেয়াই আৰম্ভণি

( পিছে পাঠক সকল

নিৰাশ নহ“ব

এটা মধুৰ কাহিনী আপোনাৰ বাবে লিখ আছো )